Jan Willem Visser
Leerlingbegeleider en procesbegeleider OPDC

“Je kunt wel zeggen dat ik als zij-instromer ben binnengekomen, want hiervoor heb ik van alles gedaan: van beveiliging tot ‘s nachts koeien melken als boer. Toen ik uit het buitenland weer naar Nederland kwam en op zoek was naar een baan, begon ik als conciërge op onze locatie in Assen. Daarnaast ben ik heel lang hoofd conciërge geweest, heb ik faalangsttrainingen gegeven, als onderwijsassistent gewerkt en op het onderwijsplein en in de internationaliseringscommissie gezeten.  

Inmiddels werk ik als leerlingbegeleider en procesbegeleider binnen het Orthopedagogisch Didactisch Centrum (OPDC), een soort kenniscentrum voor leren, opvoeding en gedrag. Vanuit het OPDC wordt ondersteuning geboden aan docenten, is expertise beschikbaar en wordt onderwijs gegeven aan leerlingen die gedurende een bepaalde periode geheel of gedeeltelijk niet in staat zijn onderwijs te volgen in de reguliere klas. Ik begeleid de leerlingen en heb een adviserende rol richting docenten.  

Als medewerker van het OPDC voel ik me soms een soort advocaat van de leerlingen. Je hebt het gevoel dat je hen moet verdedigen in besprekingen en vergaderingen, omdat je ze zo goed kent en ziet hoe hard zij hun best doen. Dat voelt soms wel als een bijzondere taak.”  

Wat vind jij waardevol aan jouw werk?  

“Werken met leerlingen geeft veel voldoening. Vooral als leerlingen een grote mond hebben, dat zijn de leukste. Ik ouwehoer graag als het kan, maar sta ook altijd voor hen klaar als het moeilijk wordt. Binnen het OPDC zie je dat kinderen vaak last hebben van faalangst of dat er thuis iets speelt. Het is dan natuurlijk fantastisch om te zien dat leerlingen die hard geknokt hebben toch hun diploma halen.  

Aan de andere kant hebben we ook weleens samen met een leerling en haar ouders besloten dat zij in haar laatste jaar toch beter iets anders kon gaan doen. We zagen namelijk dat ze het ontzettend moeilijk had en hier onderdoor ging. Zij heeft toen gekozen voor een mbo-opleiding die heel goed aansluit bij haar interesses en daar haalt ze nu veel plezier uit. Het is ook waardevol dat je op zo’n manier iets voor leerlingen kunt betekenen.” 

Waaraan merk jij dat jouw werk waardevol is?  

“Een tijdje terug had ik een grappig momentje met een oud-leerling. Ik liep samen met mijn vrouw een boetiekje in Den Haag binnen, waar deze oud-leerling aan het werk was. We keken elkaar verbaasd aan met een blik van: volgens mij kennen wij elkaar. Je verwacht het natuurlijk niet aan de andere kant van het land en zij was inmiddels al een jaar of 20. Ik ben 15 jaar conciërge geweest. Dan leer je de leerlingen goed kennen, waardoor je dus jaren later nog steeds dit soort momenten hebt. Dat is leuk. 

En in 2019 werd ik uitgeroepen tot conciërge van het jaar. Dat raakt je natuurlijk wel. Dat leerlingen op me stemmen, geeft mij ook het gevoel dat ik belangrijk ben en dat mijn werk waardevol is.” 

Zijn er nog bijzondere momenten die je wilt delen? 

“Twee vriendinnen op het Gomarus College kwamen altijd bij me langs om mij een taartje en een flesje water te brengen rond mijn verjaardag op 11 april. Eenmaal van school af waren deze meiden elkaar een beetje uit het oog verloren, maar het taartmomentje bleef bestaan. Elk jaar weer kwamen ze in april even langs voor een taartje en een praatje. Zij maakten daar een soort reünie van en ik was daarin de verbindende factor. Superleuk natuurlijk.”  

Wat wil je leerlingen meegeven?  

“Als je in het onderwijs zit, heb je de vinger in de pap. Leerlingen zitten in de bloei van hun leven, dus je kan ze nog iets meegeven. We zijn natuurlijk een christelijke scholengemeenschap, dus ik wil hen vooral meegeven dat ze respect en oog mogen hebben voor elkaar. En dat ze fouten mogen maken. Ik vind het belangrijk dat je als school een gevoel van veiligheid creëert. Dat probeer ik de leerlingen te geven, maar krijg ik ook van hen terug. En dat zie ik als een stukje wederzijds respect.” 

Zó voegen collega’s waarde toe in hun werk

Vacatures

Disclaimer    Privacy    Cookies